Tijdens het werk op de steiger word ik steeds vaker geconfronteerd met het belang van een goede vakman. Opdrachtgevers, restauratie-architekten, (gespecialiseerde) aannemers e.d., je hebt ze allemaal nodig om een restauratieklus, groot of klein van omvang, te kunnen realiseren. Er worden plannen gemaakt en bestekken geschreven volgens de nieuwste Uitvoeringsrichtlijn. Gebruik van de juiste grondstoffen en materialen zijn van cruciaal belang. Uiteindelijk gaat het om de daadwerkelijke uitvoering. Het zijn de vakmanhanden die het maken.
Na jaren van onderwaardering van mensen en ambachten is de tijd gekeerd. Men realiseert zich steeds meer dat er binnen de erfgoedsector een tekort is aan vakmensen. Zonder deze vakmensen zal erfgoed niet aan de gestelde kwaliteitsnorm kunnen voldoen. Om dit alles in stand te houden hebben we elkaar hard nodig. De architect heeft de metselaar nodig om het historische metselwerk te restaureren en te behouden. Andersom heeft de vakman de architect nodig om vooraf en tijdens een restauratie te documenteren, adviseren etc.
Gelukkig wordt dit tekort de afgelopen jaren door diverse organisaties grondig aangepakt, maar we zijn er nog niet. Een positieve ontwikkeling is de samenwerking met partners. Elke vakdiscipline heeft zijn of haar kennis, en laat dat vooral daar. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar waar intensief wordt samengewerkt komen mooie dingen tot stand. Alles met behoud van erfgoed, en dat is het uiteindelijke gezamenlijke doel.
Wat is het dan ook mooi om weer een Erfgoed & Ambacht Event te hebben. Een event waar de monumenteneigenaar kennis maakt met de vakman en vrijblijvend vragen kan stellen. Geheimen hebben we niet, en kennis delen vinden we belangrijk. Laten we dat vooral vasthouden.
Ik wil afsluiten met een uitspraak die ik onlangs iemand hoorde zeggen in een bouwvergadering: Als je veel van iemand houdt geef je het mooiste wat je hebt, dat is heel gewoon!
Artikel voor in de nieuwsbrief van Erfgoed en Ambacht.
Lees de totale nieuwsbrief hier.